Wydawnictwo Iskry
Warszawa 2022
Jan Polewka
Dom pod wiecznym piórem
Nagroda Krakowskiej Książki Miesiąca Maja 2022
O książce
Dom pod wiecznym piórem Jana Polewki to prawdziwa skarbnica wiedzy: opowiada o mieszkańcach budynku przy ulicy Krupniczej, który w 1945 roku stał się azylem dla pisarzy, poetów i dramaturgów, a później przez ponad 50 lat jako Dom Literatów gromadził pod swoim dachem niezwykłe literackie środowisko. Dużą część książki stanowi alfabet-leksykon, w którym autor skrupulatnie zestawia najważniejsze informacje o lokatorach mieszkań i pokoi: dane biograficzne, tytuły publikowanych książek oraz miejsca ich wydania. Barwne uzupełnienie stanowią fragmenty wspomnień czy artykułów o opisywanych postaciach, świetnie dobrane, zawsze ciekawe, nieraz pełne humoru i emocji. Kolejne rozdziały, tytułowane na kolejne litery alfabetu, przedstawiają różne aspekty życia, jakie toczyło się w domu na Krupniczej.
Książka jest źródłem wiedzy faktograficznej i bibliograficznej, ale jest także zaproszeniem do pięknej, nostalgicznej podróży do miejsca o niepowtarzalnej atmosferze, miejsca które pamięta Różewicza, Mrożka, Szymborską i innych wybitnych twórców, a samo też jest jeszcze pamiętane – przez młodsze pokolenia mieszkańców, czasem jako świat dziecięcych zabaw. Jest zapisem fragmentu historii polskiej literatury i – polskiej historii po prostu, próbą uchwycenia, zatrzymania na kartkach papieru świata, który właśnie znika.
Książka napisana przy wsparciu programu stypendialnego 2020
Wydziału Kultury i Dziedzictwa Narodowego Urzędu Miasta Krakowa.
Była kiedyś kamienica pisarzy…
Książka Jana Polewki Dom pod wiecznym piórem opowiada o niezwykłych mieszkańcach krakowskiej kamienicy przy ul. Krupniczej 22. Od 1945 roku mieszkali tam pisarze i poeci, których wojenne losy rzuciły do Krakowa. By zaostrzyć czytelniczy apetyt, wymienię choćby kilka nazwisk twórców z Krupniczej: Czesław Miłosz, Wisława Szymborska, Sławomir Mrożek, Jerzy Szaniawski, Konstanty Ildefons Gałczyński… Dech zapiera! Pierwsza część to swoisty alfabet mieszkańców. W drugiej autor pisze o aspektach życia w kamienicy, układając je także alfabetycznie. To bardzo ułatwia trudne poruszanie się po książce w poszukiwaniu wydarzeń czy nazwisk, bo (o zgrozo!) wydawca nie stworzył indeksu nazwisk… A przecież książkę wydały doświadczone warszawskie Iskry, którym chwała za tę książkę, zbywaną przez krakowskich wydawców! Dowiemy się, kto i gdzie mieszkał oraz jakie utwory tam powstawały. To obowiązkowa lektura nie tylko dla „krakauerologów”. Czyta się z narastającym strona po stronie apetytem. Takie napisanie, by nie była to kolejna książka o krakowskim Domu Pisarzy, nie było łatwym zadaniem. Uwagę zwraca też obwoluta – na niej fotografii a Domu Pisarzy, a jeszcze bardziej okładka – szlachetna biel pokryta karykaturami mieszkańców Krupniczej 22 narysowanymi przez słynnego Andrzeja Stopkę…
Janusz M. Paluch